Zorgen voor iedereen behalve jezelf

Je dag begint vroeg. Je zorgt voor de kinderen, draait je hand niet om voor een extra taak op het werk, helpt je moeder, vangt een vriendin op die het moeilijk heeft.Je doet het met liefde.

Want zorgen zit in je.

En het voelt goed om iets te betekenen voor een ander.

Maar er is een grens. En misschien voel je dat die steeds dichterbij komt.

Je merkt dat je hoofd vol zit. Dat je lijf protesteert. Dat je sneller overprikkeld bent. Dat je soms even wilt huilen, maar niet weet waarom.En dat je jezelf telkens als laatste op de lijst zet.

Je weet eigenlijk wel dat het niet houdbaar is. Maar stoppen voelt onmogelijk.Want als jij het niet doet, wie dan wel?

En toch…

Zorg voor anderen begint bij zorg voor jezelf.

Jij bent óók belangrijk. Niet pas als alles geregeld is, maar juist nu.

J

e hoeft niet te wachten tot je op bent.Soms begint verandering bij een klein inzicht, een moment van eerlijkheid:Ik red het niet alleen. En dat hoeft ook niet.

Misschien is dit voor jou een uitnodiging om een pas op de plaats te maken. Gewoon even stilstaan. En luisteren naar wat jij nodig hebt.